Van POP naar TOP

Mijn overtuiging is dat aandacht voor teamontwikkeling leidt tot een verbetering van het functioneren van het individu en de organisatie als geheel. Sterker nog, ik ben van mening dat aandacht voor teamontwikkeling onontbeerlijk is.

Ik hoor wel eens dat TEAM staat voor Together Everybody Achieves More. Dit betekent dat je samen meer bereikt dan alleen. Hoewel ik een warm voorstander ben van samenwerking, weet ik uit ervaring dat het beslist niet automatisch zo is dat teamleden elkaar aanvullen en elkaar versterken zodat synergie ontstaat. Sterker nog, ik denk dat het vaker andersom werkt; dat teamleden elkaar remmen om het beste uit zichzelf te halen. Soms omdat teamleden elkaar niet willen kwetsen of niet open naar elkaar durven zijn en soms omdat teamleden het elkaar niet gunnen om te excelleren. En dan zijn er natuurlijk nog vele andere redenen denkbaar die er toe leiden dat een team niet optimaal functioneert.

In dit artikel ga ik in op mijn visie op het samenstellen en begeleiden van teams.

Teamontwikkeling: het model van Tuckman

Hoewel theorieën over teamontwikkeling suggereren dat het een automatisch proces is, ontstaan constructief samenwerkende teams niet vanzelf. Sommige groepen weten zich op te werken tot een hecht samenwerkingsverband dat topprestaties realiseert; andere groepen vallen ruziënd uiteen voordat de eindstreep –het teamresultaat- zelfs maar in zicht is.

Hoe een team zich ontwikkelt, is onder meer beschreven door psycholoog Bruce Tuckman. Hij onderscheidt vier fasen van teamontwikkeling: